روزگار سه روز است . یکی دیروز که با آنچه در آن بود سپری شد و هرگز باز نگردد و حال اگر تو در آن روز کار خوبی انجام داده ای از رفتنش اندوهگین نیستی و از روی کردن آن روز بر خود خوشحالی و اگر در آن روز در انجام وظایف خود کوتاهی کرده ای به خاطر رفتن آن روز و کوتاهی خود حسرت فراوان داری و تو از فردای خودت در امیدی . بیهوده به سر می بری ندانی که شاید به فردا نرسی و اگر هم برسی شاید همانند دیروزت بهره ای در ان جز کوتاهی در انجام وظائفت نداشته باشی .

تا آنجا که فرمود : همانا امروزت را دریاب همین روزی که اکنون در آن صبح کرده ای و در حقیقت بر تو شایسته است که اندیشه کنی و در کوتاهی های دیروزت گذشته ات فکر کنی که چه خوبیهایی از دست تو رفته و آنها را برای خود کسب نکرده ای و از چه بدیهایی باز نایستادی

تا آنجا که فرمود : پس عمل کن ، عمل مردی که همه آرزوی او مربوط می شود به همین روزی که در آن واقع شده پس بخوبی عمل کن و بدیها را فرو گذار که خداوند تو را کمک می نماید

_{جها دبا نفس – وسائل الشیعه –شیخ حر عاملی ص 367 باب 95}