ويژگيهاى ناصح‏
همان طور كه گذشت، نصيحت و خيرخواهى، مقام ارجمندى است كه در مرحله‏نخست، معصومين (ع) عهده‏دار آن بوده‏اند و ديگران اگر آهنگ چنين كار مقدّسى را دارند، بايد شرايط آن را در خويش فراهم سازند، در غير اين صورت ممكن است از عهده خيرخواهى مطلوب برنيايند و چه بسا به جاى خيرخواهى، خيانت ورزند، برخى از آن شرايط و ويژگيها بدين قرار است:
رسول اكرم صلّى الله عليه و آله در سخنى، به چهار ويژگى اشاره مى‏كند و مى‏فرمايد:
ناصح بايد:
1- به حق داورى كند.
2- حق ديگران را ادا كند.
3- آنچه براى خود مى‏پسندد براى ديگران هم بپسندد.
4- به هيچ كس ستم نكند.امام صادق عليه‏السلام نيز به دو ويژگى تصريح كرده، مى‏فرمايد:
 «اذا كانَ حُرّاً مُتَدَيِّناً جَهَدَ نَفْسَهُ فِى‏النَّصيحَةِ لَكَ»                                                                                                                     5 و 6- اگر آزاده و متديّن باشد، با تمام توان در خيرخواهى تو مى‏كوشد.
اميرمؤمنان صلوات‏الله عليه نيز در بيان دو ويژگى ديگر مى‏فرمايد:
 «انَّ انْصَحَ‏النَّاسِ انْصَحُهُمْ لِنَفْسِهِ وَ اطْوَعُهُمْ لِرَبِّهِ»
7 و 8- همانا ناصحترين مردم كسى است كه براى خود خيرخواه‏تر و براى خدا مطيعتر باشد.
 _{اخلاق سياسى، ص: 51}

صفحات: 1· 2