در بین وصایای ارزشمند شهید محمود کمالی راینی ، وصیت به اهل علم به چشم می خورد که ما به عنوان چشمه معرفت از آن بهره می گیریم . شهید به دوستداران علم و دانش وصیت می کند که : ای انسان ها شما نمی توانید به تکامل برسید مگر از طریق علم و دانش و عمل به آن و این را بگویم که در میان این همه انسان های با عظمتی که در علم و دانش غور کرده اند واز این طریق به اوج کمال و معرفت دست پیدا کرده اند و آثار گهر بارشان در میان شماها موجود است قلمم یارای قلم فرسایی را ندارد زیرا که آنان حافظ و پاسدار واقعی اسلام هستند .
نظام تعلیم و تربیت باید فراگیران را متعهد به علم و عمل بار آورد ، زیرا اگر فراگیران متعهد نباشند به آنچه در زندگی علمی آموخته اند ، پیشرفت علمی در میدان کشف حقایق بی فایده است . چه فایده دارد کهانسان پزشک شود، اما قوانین بهداشت را عملاً در زندگی به کار نگیرد .
چه فایده دارد که قواعد اخلاقی را بیاموزد ، اما آن ها را به کار نبرد ؟ چه فایده دارد که دین را فرا گرفته و در زندگی رعایت نکند ؟ بسیاری از دانشمندان به تعهد اخلاقی درباره علم ملتزم نیستند و دانش خود را در اهداف غیر اخلاقی به کار می گیرند و از آن وسیله ای برای ارتکاب جنایت بهره می برند . ای کاش که هرگز چیزی نیاموخته بودند زیرا ضرر جاهل مجرم از عالم مجرم کمتر است .اسلام به التزام به علم امر کرده است و رسول الله «ص» می فرمایند : « علم را فرا گیرید ، وقتی که آموختید به آن عمل کنید» و نیز می فرمایند :« علم را فرا گیرید و از آن نفع ببرید و ان را برای آراستن خود نیاموزید» باز می فرمایند :« روز قیامت بنده قدم از قدم بر نمی دارد مگر اینکه می پرسند عمرش را در چه راهی گذرانده و با علمش چه کرده ، مالش را از کجا به دست آورده و در کجا خرج کرده و جسمش را در چه راهی فرسوده است »
یکی از خطاهای ناپسند این است که انسان چیزی را بداند و به دیگران بگوید اما به گفتة خود عمل نکند . قرآن می فرماید : « یا ایها الذین آمنو لم تقولن مالا تفعلون ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید چرا به آنچه می گویید عمل نمی کنید»
در جای دیگر رسول الله «ص» شدت عذاغب کسانی را که به  علم خود عمل نمی کنند ، را اینگونه توصیف می کنند «روز قیامت انسان را آورده و در آتش می اندازند ، آنچه درون شکم اوست ، بیرون می ریزد و او دور آنها می چرخد ، همان گونه که الاغ دور اسیاب می چرخد . اهل آتش دور او جمع شده و می گویند : فلانی تو را چه شده است ؟ مگر تو نبودی که ما را امر به معروف و نهی از منکر می کردی ؟ او جواب می دهد : من امر به معروف می کردم اما خودم به معروف عمل نکرده و از منکر نهی نمی کردم ومرتکب آن می شدم .
اهمیت علم و دانش در اسلام به قدری زیاد است که خداوند سخن از قلم و علم را آغازگر کلام خود با پیامبر «ص» قرار داد آنجا که می فرماید « اقرا بسم ربک الذی خلق ، خلق الانسان من علق ، اقرا و ربک الاکرم . الذی علم بالقلم. علم الانسان مالم یعلم»
ان شاءالله بتوانیم با پیشفت های علمی و عمل به علم به اسلام و انقلاب اسلامی خدمت کنیم و با قلم خود ، جان فشانی ها و ایثارگری های شهیدان انقلاب را برای نسل های آینده ثبت نمائیم .