چرا وقتی که نام (قائم) برده می شود، شیعیان تمام قد روی پای می ایستند؟
پاسخ : یکی از اعمالی که در بین شیعیان مرسوم ومعمول بوده است ، این است که چون نام « قائم » (عج ) در جایی برده می شود ، اهل مجلس ، بلند می شوند . اگرچه دلیلی مسلم بر وجوب قیام به هنگام ذکر این لفظ در دست نیست ، اما دراین حد می توان گفت که این  امر در بین مردم ، به عنوان یک عمل مستحب ، ریشه ای مذهبی دارد و در حقیقت ، اظهار ادب و احترام به ان امام عزیز است .
چنانکه نقل شده : حضور امام رضا ( ع ) در خراسان کلمه ی « قائم » ذکر شد ، حضرت بر خاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود : « اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه » خداوندا بر فرجش شتاب کن ، و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان .»
و از روایتی چنین استفاده می شود که این رفتار در عصر امام صادق ( ع ) نیز معمول بوده است . از حضرت صادق ( ع ) سوال شد : علت قیام در موقع ذکر« قائم » چیست ؟ حضرت فرمود : صاحب الامر غیبتی دارد  بسیار طولانی ، و از کثرت لطف و محبتی که به دوستانش دارد ، هر کس وی را به لقب قائم - که مشعر است به دولت کریمه ی او ، و اظهار تأثری است از غربت او- یاد کند ، آن حضرت هم نظر لطفی به او خواهد نمود ؛ وچون در این حال ، مورد توجه امام واقع می شود سزاوار است از باب احترام به پا خیزد و از خدا تعجیل در فرجش را مسئلت نماید .
البته می توان گفت  در بعضی شرایط واجب می باشد . مثل اینکه این لقب یا القاب دیگر حضرت در مجلس یاد شود ، آنگاه همه ی اهل مجلس به احترام آن به پا خیزند . در این حال اگر کسی از اهل مجلس بدون عذر از جای خود برنخیزد ، این برنخاستنش توهین و هتک حرمت آن حضرت خواهد بود ، وبدیهی است این عمل حرام می باشد .
آیت الله سید محمود طالقانی – رحمـة الله علیه – می گوید : « این دستور قیام ، شاید ( فقط ) برای احترام نباشد ، و الا باید برای خدا و رسول و اولیای مکرم دیگر هم به قیام احترام کرد ، بلکه دستور آمادگی و فراهم کردن مقدمات نهضت جهانی و در صف ایستادن برای پشتیبانی این حقیقت است … این همه فشار و مصیبت ، از آغاز حکومت دودمان دنائت و رذالت اموی ، تا جنگ های صلیبی و حمله ی مغول و اختناق و تعدیل های دولت های استعماری ، بر سر هر ملتی وارد می آمد ، خاکسترش هم به باد فنا رفته بود ؛ لیکن دینی که پیشوایان حق آن دستور می دهند که چون اسم صریح « قائم » مؤسس دولت حقه اسلام ، برده می شود ، به پا بایستید و آمادگی خود را برای انجام تمام دستورات اعلام کنید ، و خود را همیشه نیرومند و مقتدر نشان دهید ، هیچ وقت نخواهد مرد .»
خورشید مغرب -  محمد رضا حکیمی ص 264