ناآگاهی تأثیرگذاران تربیتی از مبانی و روش های تربیت دینی

بدون تردید، دین برای خود، یک نظام تربیتی دارد.کسی که می خواهد در مسیر تربیت، دینی عمل کند و به اهدافی که دین برای تربیت ترسیم کرده برسد، باید با مبانی و روش های تربیت دینی آشنا باشد.

والدین، معلمان و روحانیان، سه قشر تأثیرگذار تربیتی در جامعه ما هستند. ما این اقشار را در میانه میدان تربیت، مدیرانی می دانیم که عدم آشنایی آنان با مبانی و روش های تربیت دینی، می تواند جامعه را با خطرهای جدّی رو به رو کند؛ امّا سؤال اساسی این جاست که آیا برنامه تعریف شده و تدوین یافته ای برای آموزش این سه قشر، وجود دارد؟ چه کسی می تواند منکر تأثیر تربیتی محیط خانه که مدیریت آن به عهده والدین است، شود؟ اگر برای روحانیان و معلمان، برنامه هایی هر چند اندک در راستای مبانی و روش های تربیت دینی وجود دارد، آیا برای والدین نیز برنامه ای آموزشی که بتوان تأثیر آن را به صورت عملی  در تربیت فرزند دید، وجود دارد؟ ناآگاهی از روش های تربیت صحیح، تنها در دین فرزندان ما، ایجاد مشکل نمی کند، سلامت روحی و روانی بچه ها به استفاده از روش های صحیح تربیتی بستگی دارد.   

                                      منبع:کتاب اول منِ دیگرِ ما از محسن عباسی ولدی