یا حضرت زینب سلام الله علیها

پس از آنكه آدم ابوالبشر (ع) مسجود ملائك شد، در بهشت  ساكن گشت و خداوند به او اجازه داد تا از همه نعمتها و ميوه‏هاى بهشتى بهره بَرَد مگر درختى معيّن كه خوردن ميوه آن برايش روا نبود.
در ميان ملائكه عرشى كه مأمور سجده بر آدم شدند، شيطان نيز وجود داشت كه بر آدم (ع) سجده نكرد و از مقام قرب رانده شد. شيطان رانده شده كينه آدم و خاندان او را به دل گرفت. آنان را عامل طرد خويش مى‏پنداشت و شايسته سجده نمى‏دانست. از خداوند خواست تا او را مهلت دهد. او مى‏خواست بنى‏آدم را بفريبد و از اين گذر، ناشايستگى آنان را عيان كند. خداوند به شيطان مهلت داد و به آدم و همسرش نيز فرمود كه شيطان دشمن شماست. فتنه‏گرى شيطان قرين موفقيت شد و آدم و همسرش سوگندهاى او را باور كردند. شيطان را خيرخواه پنداشتند، فريفته شدند و از آن درخت خوردند و بدين سان، حكم اخراج آدم و حوا از بهشت صادر شد. آدم (ع) با تضرّع و زارى توبه كرد و خداوند سرانجام توبه‏اش را پذيرفت و فرمود:اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً فَامَّا يَأتِيَنَّكُمْ مِنّى‏ هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُداىَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاهُمْ يَحْزَنُونَ.
 (بقره: 38)
همگى از بهشت فرود آييد و اما از جانب من هدايت‏گرانى خواهد آمد پس هركس از هدايت من تبعيت كند نه ترسى بر او خواهد بود و نه غمگين خواهد گشت.
از اين جا بود كه نطفه انتظار بسته شد؛ انتظار بازگشت به بهشت با رهبرى هدايتگر آسمانى كه پيشواى انسان در مبارزه با شيطان باشد و راه بهشت را نمايان كند و دور افتادگان از بهشت عدن را به آن مكان امن بازگرداند.
پيامبرى حضرت آدم و برخى فرزندان صالح ايشان اجابت اين انتظار بود و مبارزه انسان با شيطان و قواى ابليس ادامه يافت. با گسترده شدن جامعه بشرى، مظاهر ديگر طاغوت و جنود ابليس در قامت زورمندان، زرداران و تزوير گران قد برافراشتند تا راه هدايت و وصول به بهشت را سد كنند و ادعاى شيطان در گمراه ساختن انسانها را محقق گردانند و اينجا بود كه نطفه انتظار دوم نيز بسته شد؛ انتظار حاكميت اللَّه و مغلوب شدن ابليس و مظاهر او و وجوه گوناگون طاغوت. پيامبران آسمانى زمينه سازان اين انتظار بودند كه پيروزى حق بر باطل و مغلوبيت طاغوتها و حاكميت صالحان را وعده دادند و اين گونه نطفه انتظار در همه اديان بسته شد و همه پيروان اديان منتظر روزى هستند كه طاغوتها مغلوب شوند و حاكميت صالحان و پيروان حق بر گيتى استقرار يابد و تحقق بخش اين آرمان، همان موعود پروردگار جهان براى رهايى انسان است.

جامعه اسلامى بر پايه توحيد بنا شده شعار توحيد نام اللَّه است و جامعه جاهلى مبتنى بر فريب طاغوت است و علامت ايشان نام طاغوت است.
يكتا دانستن خداوند به جامعه اسلامى فضيلتى الهى ارزانى داشته و نيز رحمتى گسترده و همگانى و پيوسته. نشانه رحمت گسترده همگانى (الرحمن) است و نشانه رحمت پيوسته (الرحيم) است.
و اين بدان معنى است كه جامعه اسلامى مستقر و مستمر تكامل يافته و دايم است و آن براى همه مردم در همه اعصار رفاه و خير به ارمغان مى‏آورد.
تعهّد اساسى‏
 [1] خط كلى كه ديگر خطوط مميزه جامعه اسلامى از آن منشعب مى‏شود اين است كه جامعه اسلامى متعهد به روش و شيوه «اللَّه» است قرآن از اين انديشه در اين آيه وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوى‏ تعبير كرده، پس جامعه اسلامى جامعه‏اى اصلى و اساسى است وقتى كه مى‏گوييم جامعه اصلى و اساسى دو شرط اساسى را در نظر داريم:                        
 (الف) اسلام در هيچ يك از حوزه‏هاى جامعه خود به هرج و مرج معتقد نيست بلكه همواره خواستار نظم و انضباط است در همه ابعاد فردى يا همگانى.
 (ب) اسلام در تشكيلات خود از رهنمودهاى آسمانى مايه مى‏گيرد كه در آن محدوديتهاى قومى، يا اقليمى و يا نژادى و امثال آن وجود ندارد، زيرا اين رهنمودها را بارى تعالى وحى و الهام كرده است.
_{تفسير هدايت، ج‏2، ص: 14}

              
بِنَا اهْتَدَيْتُمْ فِي الظَّلْمَاءِ وَ تَسَنَّمْتُمْ ذُرْوَةَ الْعَلْيَاءِ وَ بِنَا أَفْجَرْتُمْ عَنِ السِّرَارِ وُقِرَ سَمْعٌ لَمْ يَفْقَهِ الْوَاعِيَةَ وَ كَيْفَ يُرَاعِي النَّبْأَةَ مَنْ أَصَمَّتْهُ الصَّيْحَةُ رُبِطَ جَنَانٌ لَمْ يُفَارِقْهُ الْخَفَقَانُ مَا زِلْتُ أَنْتَظِرُ بِكُمْ عَوَاقِبَ الْغَدْرِ وَ أَتَوَسَّمُكُمْ بِحِلْيَةِ الْمُغْتَرِّينَ حَتَّى سَتَرَنِي عَنْكُمْ جِلْبَابُ الدِّينِ وَ بَصَّرَنِيكُمْ صِدْقُ النِّيَّةِ أَقَمْتُ لَكُمْ عَلَى سَنَنِ الْحَقِّ فِي جَوَادِّ الْمَضَلَّةِ حَيْثُ تَلْتَقُونَ وَ لَا دَلِيلَ وَ تَحْتَفِرُونَ وَ لَا تُمِيهُونَ الْيَوْمَ أُنْطِقُ لَكُمُ الْعَجْمَاءَ ذَاتَ الْبَيَانِ عَزَبَ رَأْيُ امْرِئٍ تَخَلَّفَ عَنِّي مَا شَكَكْتُ فِي الْحَقِّ مُذْ أُرِيتُهُ لَمْ يُوجِسْ مُوسَى ع خِيفَةً عَلَى نَفْسِهِ بَلْ أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الْجُهَّالِ وَ دُوَلِ الضَّلَالِ الْيَوْمَ تَوَاقَفْنَا عَلَى سَبِيلِ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ مَنْ وَثِقَ بِمَاءٍ لَمْ يَظْمَأْ
شما مردم به وسيله ما، از تاريكى‏هاى جهالت نجات يافته، هدايت شديد، و به كمك ما، به اوج ترقّى رسيديد. صبح سعادت شما با نور ما درخشيد.
كر است گوشى كه بانگِ بلندِ پندها را نشنود، و آن كس كه فرياد بلند، او را كَر كند، آواى نرم حقيقت چگونه در او اثر خواهد كرد؟                  
قلبى كه از ترس خدا لرزان است، همواره پايدار و با اطمينان است.
من همواره منتظر سرانجام حيله‏گرى شما مردم بصره بودم، و نشانه‏هاى فريب خوردگى را در شما مى‏نگريستم.
تظاهر به ديندارىِ شما، پرده‏اى ميان ما كشيد، ولى من با صفاى باطن، درون شما را مى‏خواندم.
من براى واداشتن شما به راه‏هاى حق، كه در ميان جادّه‏هاى گمراه كننده بود، به پا خاستم در حالى كه سرگردان بوديد و راهنمايى نداشتيد. تشنه كام هر چه زمين را مى‏كنديد قطره آبى نمى‏يافتيد.
امروز زبانِ بسته را به سخن مى‏آورم.
دُور باد رأىِ كسى كه با من مخالفت كند! از روزى كه حق به من نشان داده شد، هرگز در آن شكّ و ترديد نكردم!
كناره‏گيرى من چونان حضرت موسى (ع) برابر ساحران است كه بر خويش بيمناك نبود، ترس او براى اين بود كه مبادا جاهلان پيروز شده و دولت گمراهان حاكم گردد.
امروز ما و شما بر سر دو راهى حقّ و باطل قرار داريم.
آن كس كه به وجود آب اطمينان دارد تشنه نمى‏ماند.
امير مؤمنان (ع) اين سخنان را در سال 36 هجرى، بعد از فتح بصره و در پايان جنگ جمل خطاب به پيمان شكنان و به ويژه طلحه و زبير ايراد فرمود. اين دو نفر ابتدا با امام بيعت كردند، امّا بعد از مدتى بيعت خود را شكسته آتش جنگ جمل را عليه امام برافروختند.
حضرت ابتدا منزلت اهل بيت پيامبر و نقش ايشان را در هدايت آنان از تاريكى به نور و از ناچيزى به اعتلا و بلندى باز مى‏گويد و سپس درباره پيمان‏شكنىِ عهد شكنان سخن مى‏راند. 1
1. شرح ابن ابى الحديد: 1/ 209، شرح جعفرى: 3/ 21

پیوند: http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=43492

ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمى‏رسد و جنگیدن با كافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است كسى كه یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ می‌گردد و غضب الهى از او دور می گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد.
از حضرت موسى بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است كه: هر كس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال، از او دور شود و هر كس سه روز از آن را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد.
و همچنین فرمود كه: رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر است. هر كس یك روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن نهر بیاشامد.
از امام صادق(علیه السلام) روایت است كه حضرت رسول اکرم( صلى الله علیه و آله) فرمود كه: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش كنید كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را “أصب” مى‏گویند زیرا كه رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».
ابن بابویه از سالم روایت كرده است كه گفت: در اواخر ماه رجب كه چند روز از آن مانده بود، خدمت امام صادق(علیه السلام)رسیدم. وقتی نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه آیا در این ماه روزه گرفته‏اى؟ گفتم نه والله اى فرزند رسول خدا. فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه قدر آن را به غیر از خدا كسى نمى‏داند به درستى كه این ماهى است كه خدا آن را بر ماه‌هاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و گرامی داشتن روزه دار را در این ماه بر خود واجب گردانیده است.
پس گفتم یابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزه‏داران آن نائل مى‏گردم؟ فرمود: اى سالم هر كس یك روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سكرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كس دو روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از صراط به آسانى بگذرد و هر كس سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد ایمن گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدت‌ها و هول‌هاى آن روز و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا كنند. و بدان كه براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده كه اگر شخصی قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزََّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .
اعمال مشترك ماه مبارک رجب
اینها اعمالی است كه انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :
1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:
“یَا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُكَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ .”
2- دعایی را كه از امام صادق(علیه السلام) روایت شده، خوانده شود:
«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِكَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»
3- از امام صادق (علیه السلام) روایت شده كه در ماه رجب این خوانده شود:
«اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِینَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْكَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُكَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِى وَ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اكْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»
قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که می‌توانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .
4- از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: هر كس در ماه رجب صد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیكَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالى براى او به رحمت و مغفرت و كسى كه چهار صد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید عطا فرماید.
5- از نبی مکرم اسلام روایت است: كسى كه در ماه رجب هزار مرتبه “لا إِلَهَ إِلا اللهُ” بگوید خداوند عز و جل براى او صد هزار حسنه عطا کند و براى او صد شهر در بهشت بنا فرماید .
6- روایت است كسى كه در رجب در صبح هفتاد مرتبه و در شب نیز هفتاد مرتبه بگوید: “أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ” و پس از اتمام ذکر، دست‌ها را بلند كند و بگوید: “اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ” اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و به بركت ماه رجب، آتش او را مس نكند .
7- در کل این ماه هزار مرتبه ذکر: أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ ” گفته شود؛ تا خداوند رحمان او را بیامرزد .
8- سید بن طاووس در اقبال از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فضیلت بسیاری براى خواندن سوره قل هو الله أحد نقل کرده است که ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در این ماه تلاوت شود. و نیز روایت كرده كه هر كس در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره قل هو الله أحد را بخواند براى او در قیامت نورى شود كه او را به بهشت بكشاند.
9- سید بن طاووس از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت كرده كه: هر كس در روز جمعه ماه رجب، مابین نماز ظهر و عصر، چهار ركعت نماز بگزارد و در هر ركعت حمد یك مرتبه و آیة الكرسى هفت مرتبه و قل هو الله أحد پنج مرتبه بخواند، و  سپس ده مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» حق تعالى براى او از روزى كه این نماز را گزارده تا روزى كه بمیرد هر روز هزار حسنه به او عطا فرماید، و او را به هر آیه‌ای كه خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید دهد و تزویج فرماید او را حورالعین و از او راضى شود .
10- سه روز از این ماه را كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه گرفته شود. زیرا كه روایت شده هر كس در یكى از ماه‌هاى حرام، این سه روز را روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.
11- از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) روایت شده است كه: هر كس در یك شب از شب‌هاى ماه رجب ده ركعت نماز به این نحو که در هر ركعت حمد و قل یا ایها الكافرون یك مرتبه و توحید سه مرتبه بخواند، خداوند گناهان او را می‌آمرزد. 
 

صفحات: 1· 2

اماما، اي فداي تو و آن همت تو
شكر آنكس كه عطا كرد به ما نعمت تو
بهر اين لطف نشايد كه سپاسش گوئيم
ما دگر چون تو عزيزي زكجا مي جوئيم؟
آخر اي بحر شرف، مظهر تقوا، در پاك
كي توانست سپارد آن همه عشق به خاك
بي گمان صبر فراوان كرده حق عنايتش
كاو بخاكت سپرد تا بكني شفاعتش
اي اميد شيعيان وي رهبر آزادگان
اي سرور مستضعفان ، نايب صاحب الزمان
رفتي و يادت چنان مانده است در اعماق دل
تا برد با خود خميني عشق تو در زير گل

از ابتداي پيروزي انقلاب و حتي قبل از آن دستگاه تبليغاتي استكبار جهاني مبارزه اي بي امان را عليه امام وانقلاب به راه انداخته و پيوسته با طرح موضوعات مختلف و شيوه هاي گوناگون سعي در جلوگيري از پيروزي انقلاب داشتند و پس از پيروزي انقلاب نيز به مقابله جدي با انقلاب اسلامي برخاستند و با توطئه هاي مختلف داخلي و خارجي با بحران سازي قصد شكست انقلاب را داشته و دارد. بي شك بالاترين و والاترين عنصري كه درموجوديت هر جامعه دخالت دارد فرهنگ آن جامعه است انسان اساساً فرهنگ هر جامعه هويت و موجوديت آن  جامعه راتشكيل مي دهد و با انحراف فرهنگ، هر چند جامعه در ابعاد اقتصادي ، صنعتي و نظامي قدرتمند و قوي باشد باز هم پوچ و پوك و ميان تهي است استقلال هر جامعه از استقلال فرهنگ آن نشات مي گيرد به همين خاطر استعمارگران در راس اهداف خود هجوم به فرهنگ جوامع را قرار مي دهند ( از آن جمله است مراكز تعليم وتربيت) اين استعمارگران ( افراد منحرف) وارد مراكز تعليم و تربيت مي شوند و جوانان و نونهالان كور را به انحراف مي كشند و در كنار منحرف ساختن اين جوانان، آنان را به فرهنگ غرب يا شرق وابسته مي كنند و افكار آن را متوجه كشورهاي بيگانه مي نمايند وتمامي زحمات و كوشش هاي مبارزان راه حق و خون هاي ريخته شده شهدا را به هدر مي دهند.اما راحل (قدس سره) در حيات پربركت خويش يك تنه به مقابله با اين تبليغات شوم پرداختند و ا ملا كردن نيات پليد پشت پرده دشمنان اسلام امت خويش را از دام هاي شيطاني بر حذر مي داشتند.
ايشان با درك هوشمندانه وعميق خود به اين نكته واقف بودند و با سخنان بسيار ارزشمند به همه هشدار دادند كه بايد مواظب باشند ايشان مبارزات آزادي بخش خود را با نام خداوند آغاز و به پايان بردند ياوران امام در اين حركت رهايي بخش همه مردم بويژه اقشار متوسط و پائين جامعه بودند، همان ها كه در طول تاريخ پيوسته ياوران و مخاطبان اصلي انبياء الهي بوده اند.
مخاطبان مستقيم امام قبل از تبعيدشان به تركيه وعراق عموم مردم بودند، اما با تبعيدشان به ويژه در دوران پانزده ساله تبعيد درعراق، زمينه ارتباط بيشتر دانشجويان خارج از كشور با امام فراهم گرديد آنان با مكاتبات خويش و همچنين با ملاقات هاي حضوري پيوسته با امام ارتباط داشته و ايشان را در جريان فعاليت هاي خود قرار مي دادند.
در پايان به بيان برخي توصيه هاي حضرت امام به نسل جوان مي پردازيم:
« شما جوانان تحصيل كرده در هر جا كه هستيد وظايف خطيري داريد و وظيفه دفاع از اسلام كه به عهده هر فرد مسلم است وظيفه دفاع از ميهن واستقلال آن كه از وظايف محتميه اسلامي است وظيفه شناساندن اسلام بزرگ به جوامع بشري، چه از ناحيه طرز حكومت و بسط عدالت آن وچه از ناحيه رفتار والي مسلمين با ملت و چه از كيفيت معامله والي بيت المال مسلمين« شما عزيزان درمحيط دانشگاه ها و دانش سراها، آگاهانه و متعهد به پا خيزيد و براي نجات اسلام و كشور كوشش كنيد و قبل از هرچيز عملاً‌ از احكام پر ارجاسلام كه سعادت ملت ها را بيمه نموده است پيروي كنيد»
پس ما جوانان بايد بكوشيم كه كشور را از آسيب محفوظ نگه داريم و با جان و دل براي نجات خود و كشورعزيزمان كوشش نمائيم تا مراكز تعليم و تربيت از انحراف و غرب و شرق زدگي حفظ گردد و به اين وسيله دست منحرفان و قدرت هاي بزرگ از كور و خصوصاً سرمايه هاي ارزشمند آن قطع شود و آنان را نااميد نموده و با تلاش و كوشش و تكيه بر پشتوانه هاي محكمي همچون ولايت فقيه و ارزش هاي اصيل اسلامي نداي اسلام ناب محمدي را به سراسر جهان برسايم. به اميد آن روز…

مولا جان دل پر از شکوایه  درد است و وصل تو چقدر دست نیافتنی
جانم از تنهایی و روحم از بی صفایی افسرده
خداوندا ، چگونه شود که ما را جزو مضطرین خود به حساب آورده و جان از دست رفته مان را با ظهور یار به ما باز گردانی ؟

چگونه است که دعاهایمان به آسمان نمی رسد ؟ در نیمه راه کدام خود بینی و خود خواهی می ماند و کدام گناهمان اینقدر سنگین است که زنجیر می شود به ÷ای اینهمه « اللهم عجل لولیک الفرج »
ای کاش لحظه ای به خود می آمدیم
و برای همیشه ی زندگیمان جاده نور را انتخاب می کردیم تا زمین نورانی شود برای ظهور نورعلی نور

 مدرسه علميه حضرت زينب س با مشاركت بسيج طلاب در ادامه طرح ارتقای فن سياسی طلاب ، يك دوره آموزشی تحليل سياسی برگزار نمود . در اين جلسه سرهنگ الهی به اركان مهم و موثر در يك جامع پرداختند . ايشان در اين گفتگو اظهار داشتند اگر چگونگی (صحت و سقم ) ، چيستی ( واكاوی موضوع ) و چرايی ( انگيزه وو علل )يك موضوع به طور دقيق بررسی شود همه ابعاد و زوايای پنهانش آشكار می گردد و تحليلگر دچار سردرگمی و يا خطا نمی شود .

زهرا خواجه سلیمی

داستان رفتار پیامبر (ص) با دختر خود داستان فوق العاده بی نظیری در تاریخ بشریت است که با قلم و بیان هر کس نمی توان آن را شرح داد.اما قبل از این نمونه های رفتاری آن حضرت را با دختر خود یادآورشوم، مناسب است بدانیم که رسول خدا در برابر شیوه های غلط و رفتارهای خشن و نامناسب آن روزگار برای احیای شخصیت دختر و تکریم کیان انسانی وی نخست یک سلسه گفتارها و برخوردهای آموزشی به کار گرفته بود، مثلا پیامبر اکرم (ص) اعلام داشته بود : هر کس دو دختر را پرورش دهد تا به حد رشد و کمال و بلوغ برسند من و او ( در حالی که با دو انگشت خود اشاره می کر د)بدین گونه باهم به بهشت وارد خواهیم شد.
[به نقل از الزواج فی الاسلام ص 120]
 آن حضرت وقت دیگر بیان کرده بود هر چه ایمان بنده ای تقویت شود و افزایش یابد به همین موازات باید محبت او هم باید محبت او هم به زنان افزایش یابد [به نقل از بحار الانوار ج 1 ص228]
بدین ترتیب رسول خدا(ص) در دنیایی که اهانت بارترین رفتارها نسبت به زنها و دخترها اعمال می شد و حتی «دختران » را زنده به گور می کردند و زنان مورد آزار و اذیت واقع می شدند ، دختر بزرگ کردن و عشق و احترام به زن را موجب تقویت و تکمیل ایمان و داخل شدن به بهشت دانسته است.آن وقت پیامبر در مورد دخترش با توجه به ارزش های بلند معنوی و مقام رفیع و درخشان اومی فرماید: فاطمه (س) پاره تن من است هر کس او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده هرکس به اوبدی کند به من بدی کرده زیرا فاطمه نزد من عزیزترین افراد است همچنین آن حضرت در مورد حفظ حریم و مقام دختر خود می فرماید: به راستی که به خاطر خشم و غضب فاطمه خداوند حتما خشمناک می شود و نیز به خاطر رضایت و خرسندی او پروردگار عالم خرسند می گردد، علاوه بر این رفتارها و گفتارها رفتار عملی رسول خدا (ص) با فاطمه رفتاری مهم و اعجاب برانگیز بوده است که چند مورد را در اینجا اشاره می کنیم:
1- «عایشه » همسر پیامبر می گویدذ: هیچ کس را از نظر بیان و سخن به پیغمبر خدا شبیه تر نیافتم ، هرگاه هم فاطمه به حضور پدر وارد می شد پدر به او خوش آمد می گفت جلوی پای او تمام قامت بلند می شد دست او را می بوسید و فاطمه دختر خود را در جای خود می نشانید .
آری توجه داریم که بوسیدن دختر های کوچک از سوی پدرها یک روش عادی است و عموم پدرها هم این گونه اظهار علاقه و محبت را نسبت به دخترهای کوچک خود اعمال می دارند اما جلوی پای دختربلند شدن ، دست او را بوسیدن و اورا در جای خود نشاندن آن هم از سوی پیامبر با آن عظمت و بلند مقامی کار کوچکی نیست و در دنیا برای آن نظیری نمی توان یافت، آن وقت فاطمه ای که در چنین بستر تربیتی پرورش یافته ، پدری با آن همه عظمت و بلند مقامی و رحمت داشته است خدیجه کبری که بهترین وافضل زم است مادر اوست هسته وجودی او با غذای بهشتی شکل می گیرد و خدیجه با آن همه فضایل درخشان انسانی عهده دار پرورش جنین خود می باشد. و بالاخره فاطمه در دوران کودکی و از وقتی که چشم بروی  پدر و مادر می گشاید ایمان و تقوی ، مهر و محبت ، صداقت و صفا، عشق و فداکاری مشاهده می کند.و خلاصه در خانواده با اصالت و لبریز از فضایل انسانی پرورش می یابد.

 _{فاطمه الگوي زن مسلمان/احمد صادق اردستاني/مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي/چاپ سوم پاييز76}

فاطمه (س) دختر «لولاک لما خلقت الافلاک» است وخود جزیی از این لولاک به حساب می آید ، وادی شناخت پیرامون اهل بیت در محدوده زمان نمی گنجد واسیرسن و سال نمی شود. اهل بیت(ع) خردسال و کهنسالشان اهل معرفتند و شناخت و معرفت نیز تنها با وجود اهل بیت تعریف می شود. اسما می گوید: فاطمه (س) در سن 8سالگی از همه داناتر بود ، رسول خدا در مدینه دختر خود را به ام سلمه می سپارد که همه همت خود را در مراقبت فاطمه (س) به کار گیرد؛او می گوید:به خدا قسم که او از من با ادب تر و داناتراست ، معرفت و شناخت فاطمه (س) فاطمه ای که در رحم مادر با درک غربت و تنهایی مادر مونس او می شود و با دعوت به صبر به مادر آرامش می بخشد، فاطمه ای که در بدو خلقتش عاقل و صاحب درک بود «وهی عاقله فی بدو الخلقه »در آغازین لحظه چشم گشودن به جهان کاملترین کلام معرفتی را به زبان می راند (اشهد ان لا اله الا الله ) و اعتقاد به یقین ترین واژه شناختی را ابراز می دارد ( واشهد ان محمدا رسول الله) سید الانبیا و به حقیقت ترین حقیقت عالم وجود اذعان می کندکه ( اشهد ان بعلی سید الاوصیاء واولادی ساده الاسباط ) و بادرک دلیل خلقت خلایق به آن صورت عمل می بخشد و صورت بر خاک ذلت در برابر پروردگارعزت می نهد و از لحاظ ادب اجتماعی کاملترین و زیباترین رفتار را در بازار معرفت به فروش می گذارد و با خطاب قراردادن زنان برگزیده عالم به آنان سلام می کند آنچنان که خود می فرماید: من از همان نوری خلق شدم که سالها تسبیح پروردگار می گفت پس خدا آن را میوه یکی از درختان بهشت نهاد و چون پدرم به بهشت آمد آن میوه را خورد خداوند نور مرا به صلب او منتقل کردو من از آن نورم ، آنچه را که در گذشته بوده و آنچه که در آینده واقع خواهد شد و آنچه هرگز واقع شدنی نیست ، همه را می دانم.
_{ريحانه خانه وحي ازولادت تاازدواج/وحيررضائيان ريزي}