جامعه اسلامى بر پايه توحيد بنا شده شعار توحيد نام اللَّه است و جامعه جاهلى مبتنى بر فريب طاغوت است و علامت ايشان نام طاغوت است.
يكتا دانستن خداوند به جامعه اسلامى فضيلتى الهى ارزانى داشته و نيز رحمتى گسترده و همگانى و پيوسته. نشانه رحمت گسترده همگانى (الرحمن) است و نشانه رحمت پيوسته (الرحيم) است.
و اين بدان معنى است كه جامعه اسلامى مستقر و مستمر تكامل يافته و دايم است و آن براى همه مردم در همه اعصار رفاه و خير به ارمغان مى‏آورد.
تعهّد اساسى‏
 [1] خط كلى كه ديگر خطوط مميزه جامعه اسلامى از آن منشعب مى‏شود اين است كه جامعه اسلامى متعهد به روش و شيوه «اللَّه» است قرآن از اين انديشه در اين آيه وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوى‏ تعبير كرده، پس جامعه اسلامى جامعه‏اى اصلى و اساسى است وقتى كه مى‏گوييم جامعه اصلى و اساسى دو شرط اساسى را در نظر داريم:                        
 (الف) اسلام در هيچ يك از حوزه‏هاى جامعه خود به هرج و مرج معتقد نيست بلكه همواره خواستار نظم و انضباط است در همه ابعاد فردى يا همگانى.
 (ب) اسلام در تشكيلات خود از رهنمودهاى آسمانى مايه مى‏گيرد كه در آن محدوديتهاى قومى، يا اقليمى و يا نژادى و امثال آن وجود ندارد، زيرا اين رهنمودها را بارى تعالى وحى و الهام كرده است.
_{تفسير هدايت، ج‏2، ص: 14}