اهل بیت درقرآن کریم :

« مرج البحرین یلتقیان *  بینهما برزخ لا یبغیان * یخرج منهما الؤلؤ و المرجان »

*دو دریا ( شیرین و شور ) را روان ساخت درحالی که همواره با هم تلاقی و برخورد دارند ( ولی ) میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمی کنند ( در نتیجه با هم مخلوط نمی شوند ) …از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون می آید .

تأویل آیه شریفه بدون تردید اهل بیت *علیه السلام *مکرم  پیامبرند .

امام صادق «علیه السلام » می فرماید : علی و فاطمه دو دریا ی عمیق و ژرف هستند که هرگز به حقوق یکدیگر تجاوز ندارند و لؤلؤ و مرجان حسن و حسین اند .

و در تفسیر مجمع البیان از سلمان فارسی و سعید بن جبیر و سفیان ثوری نقل شده :

دو دریا علی و فاطمه و برزخ محمد ( صلی الله علیه واله ) و لؤلؤ و مرجان حسن و حسین هستند .

در روایتی آمده منظور از شفع در سوره مبارکه ی فجر ، حسن و حسین و مقصود از وتر امیرالمومنین علی (علیه السلام ) است .

منبع : اهل بیت علیه السلام ، عرشیان فرش نشین / انصاریان / ص 287.