Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> ازدواج پيونددهنده زن و مرد و عامل پديد آمدن خانواده است. تعدد خانواده‏ها و خانوارها نيز به تشكيل جامعه و اجتماع مى‏انجامد. بنابراين، ازدواج به سه دليل صورت مى‏گيرد:
اول. مهم‏ترين عامل در پيدايى خانواده، نياز بشر به غير است. انسان بدون كمك ديگران و به تنهايى، قادر به ادامه حيات و تأمين نيازهاى جسمى و روحى خود نيست.
دوم. ازدواج وسيله‏اى مناسب و مطلوب براى توالد و تداوم نوع بشر است.
سوم. محصول ازدواج، كودكانى هستند كه پس از رشد، عصاى دست پدران و مادران ناتوان، عاجز و پير مى‏شوند. از اين رو، ازدواج بيش از آن كه تأمين‏كننده نيازهاى فردى باشد، تأمين‏كننده نيازهاى جمعى است. در نتيجه، بعد اجتماعى ازدواج از بعد فردى آن‏ برجسته تر مى‏نمايد.
در ساختار سياسى خانواده، مرد در رأس قدرت قرار دارد و او است كه مديريت و كياست خانواده را بر عهده مى‏گيرد، بر ديگران فرمان مى‏راند و ديگران از او اطاعت مى‏كنند. اما مردِ خانه در اداره خانواده (جامعه كوچك)، بايد به سه اصل توجه نمايد و سياست و اداره خانواده را بر آن اصول قرار دهد.
1- بايد بداند كه «بهترين زن آن است كه عاقل، ديندار، شرمگين، زيرك، دوستدار، زاينده، كوتاه‏زبان، مطيع، يك‏دل، امين، گران‏سنگ و خادمِ شوى [شوهر] باشد و مال اندكِ شوى را از طريق اقتصاد، فزونى دهد و با خوى خوش، غم‏هاى او را بگسارد و اندوه او را تسكين دهد.»
2- احترام به زن، رعايت حال او، تأمين نيازهايش و تربيت او بر عهده مرد است تا زن بتواند به وظايف و تكاليف خود عمل نمايد.
3- مرد بايد زن را به كارى مشغول كند؛ زيرا زن بيكار توان، همّت و وقتش صرف كارهاى بيهوده مى‏شود.
ابوعلى سينا توصيه‏هاى مذكور را به آن دليل ابراز مى‏دارد كه خانواده را اساس اجتماع مى‏داند، سلامت آن را به سلامت اجتماع پيوند مى‏زند و آگاهى از اين مسائل و به كار بستن آن را براى مردان، كه در رأس اين دو جامعه (خانواده و اجتماع) قرار دارند، ضرورى مى‏شمرد. _{»تاریخ اندیشه های سیاسی در اسلام ستوده ص71-73}