واژه ها ی سازنده و مخرب

واژه های مخرب و سازنده

در ارتباط بین دو انسان ، واژه ها و کلمات گاهی نقش سازنده یا مخرب دارند. بعضی از این کلمات:

واژه های مخرب

بی انصاف ، احمق ، بی شعور ، لش ، نفهم ، لاابالی ، تنبل ، دروغ گو ، بی اصل ، ترسو ، بدبخت ، مغرور ، بی ارزش ، نفرت انگیز ، کثیف ، دست و پا چلفتی ، رذل ، مسخره ، پست ، نجس ، پرحرف ، وحشی ، سربه هوا ، شکاک ، رفوزه ، شلخته ، فضول ، خفه ، کله پوک ، آشغال ، دیوانه ، عوضی ، نالایق ، بی کفایت ، واخورده !

کلام مخرب (کلمات خبیث)

-          تو چرا همیشه این طوری .                                            – تو حق نداری!

-          تو همیشه غذا را می سوزانی!                                         - تو همیشه این طوری!

-          تو همیشه کارت شل و وله .                                            – تو چرا آن کار را کردی؟

-          تو واقعا معرکه ای !                                                     - تو چرا این کار را کردی؟

-          این چه دسته گلی بود آب دادی ؟                                     - تو مخت عیب داره.

-          تو هر چه می بینی هوس می کنی !                                   - تو مغزت کار نمی کنه.

-          تو تنها خودت را می خواهی .                                          – تو دیوانه شده ای .

-          تو خودخواهی!                                                            - تو حق نداری.

-          تو چرا عوض نمی شی؟                                                  - تو همیشه کارها را خراب می کنی.

-          تو هرگز خوب نمیشی .                                                   –همیشه کوتاهی می کنی.

-          تو همیشه اشتباه می کنی.                                                – یک حرف راست از تو نشنیدم.

-          آهای عوضی !                                                             - کاری از دستت ساخته نیست.

-          تو همه اش بهانه می گیری .                                           – فقط بلدی اُرد بدی.

-          تو همه اش بهانه می آوری.                                             – همیشه تقصیر توست.

-          هر دفعه یک چیزی یادت می ره.                                      – تو همیشه همه را عصبانی می کنی.

-          تو همیشه دیر می جنبی.                                                 – عاقبت شما ننگه.

-          تو اصلا تنبلی .                                                           – تو همیشه کوری.

-          تو هیچ نمی فهمی .                                                       – تو همیشه کری.

-          تو اصلا بلد نیستی.                                                        – خیلی بی ادبی.

-          تو عُرضه هیچ کاری نداری.                                             – خیلی پررویی.

-           تو نمی دانی.                                                              – آهای دست و پا چوبینه.

-          دیگران از تو بهترند.                                                      – فکر تو کله ات نیست.

-          تو چرا حواست پرته!                                                     - تمام حرف های تو را جمع کنند، پشیزی نمی ارزد.

-          بسه دیگه!                                                                 - تو چقدر بی ادبی همه اش وسط حرف من می پری.

-          برو پی کارت!                                                            - دیگران، هم سوادشان و هم خانه داریشان از تو بهتره!

-          بتمرگ دیگه!

 

کلماتی که با غرولند پشت سر همسر گفته می شود:

-          آه از دست این پدر!                                                        - ما شانس نداریم.

-          آه از دست این مادر!                                                        - هیچ معلوم نیست چکاره است.

-          همیشه همین طوره.                                                         – خرجی نمی ده.

-          به فکر نیست.                                                                – هیچی نمی خره.

-          تو خودشه.                                                                    – معلوم نیست پول هایش کجا میره .

-          همه اش کار داره .                                                               – چه خبره.

-          همه اش مسافرته.                                                            – اصلا معلومه.

-          همه اش جلسه .                                                             – هر چه می گویم گوش نده.

-          همه اش مطالعه.                                                            – بسه دیگه.

-          اصلا به فکر خانه نیست.                                                   – خسته شدم.

-          همیشه یادش میره.                                                         – کاری نمی کنه.

-          از اول همین طور بوده .                                                   – چرا آن کار را کردی .

-          ما بدبختیم .                                                                  – چرا این کار را کردی.

-          برای مردم خوبه.                                                             – همیشه کارش خرج کردنه.

-          برای ما این طوره!                                                           - به فکر بچه ها نیست.

-          دیگه از زندگی خسته شدم.                                              – همه اش فکر فامیل خودشه.

-          یک کاری برای من تا به حال انجام نداده.

                               منبع : تربیت برتر ( آنچه والدین و معلمان باید بدانند ) از رضا فرهادیان

                                                                                                    ادامه دارد…

 

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.