حضرت زينب ، دختر علي بن ابيطالب عليه السلام و فاطمه عليها السلام است . او زندگي شيرينش را در كنار پدر و مادر و جد بزرگوارش ( نبي گرامي اسلام صلي الله عليه و آله ) و برادرانش ( امام حسن و امام حسين عليهما السلام )آغاز كرد .
زندگي پررنج و مشقت زينب عليها السلام پس از پنج سالگي - مقارن با رحلت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله – آغاز شد و در فاصله اي بسيار كوتاه ، پس از مرگ پيامبر ، وي شاهد مادري بود كه در بين درب و ديوار فرياد ميزد : اي فضه ، من را  در ياب !
هزاران غم ، يكي پس از ديگري ، ميهمان قلب كوچك دختر زهرا شد . ناراحتي غصب خلافت پدر ، بردن علي بن ابيطالب عليه السلام به اجبار و با پاي برهنه به مسجد ، تازيانه هايي كه بر بازوي مادر مي نشست و سرانجام موج سنگين رحلت زهراي مرضيه ي عليها السلام ، كمر زينب را شكست .
گويي زينب ، از همين آغاز راه ، در برابر طوفان تازيانه غم ها قرار مي گيرد تا روزي بتواند همه غم و رنج هستي را بر دوش كشد ! غم و رنجي كه  پدر در كوفه از آن خبر داده است :
روزي زينب در كلاس تفسيرش براي بانوان ، سوره  كهيعص  را تفسير مي كرد . علي عليه السلام وارد شد و از دخترش پرسيد : كهيعص را تفسير مي كني ؟!

صفحات: 1· 2